معرفی فدرال رزرو آمریکا و تصمیمات پولی و مالی آن

فدرال رزرو سیستم بانک مرکزی ایالات متحده و یکی از تأثیرگذارترین مؤسسات مالی در سطح جهان است، که در سال 1913  تأسیس شد و اهداف اصلی آن شامل تثبیت قیمت ها، به حداکثر رساندن اشتغال، و تعدیل نرخ بهره بلند مدت است. فدرال رزرو با درجه قابل توجهی از استقلال در داخل دولت برای اجرای موثر مسئولیت های خود عمل می کند که در ادامه ی این مقاله آموزش فارکس از سایت پراپ ترید فاند قصد داریم به طور کامل ساختار و تصمیمات مالی مهم آن را بررسی نماییم.

معرفی فدرال رزرو

فدرال رزرو، که اغلب به عنوان Fed شناخته می شود، به عنوان ستون فقرات سیستم مالی ایالات متحده است. این بانک که در سال 1913 تأسیس شد، به عنوان بانک مرکزی کشور عمل می کند و تأثیر قابل توجهی بر سیاست های پولی، مقررات بانکی و ثبات مالی دارد.

سیستم فدرال رزرو که مقر آن در واشنگتن دی سی است، شامل چندین مؤلفه کلیدی، از جمله هیئت حکام، کمیته بازار باز فدرال (FOMC) و 12 بانک فدرال رزرو منطقه ای است که در شهرهای بزرگ ایالات متحده پراکنده شده اند. این ساختار غیرمتمرکز به Fed اجازه می دهد تا با درجه‌ای از استقلال در داخل دولت عمل می‌کند و دولت را قادر می‌سازد تا وظایف خود را برای ارتقای رشد اقتصادی، ثبات قیمت‌ها و حداکثر اشتغال انجام دهد.

در قلب مأموریت فدرال رزرو، اجرای سیاست پولی نهفته است، که از طریق کنترل بر نرخ های بهره، عملیات بازار باز و نظارت نظارتی بر موسسات مالی، تلاش می کند تا به اهداف دوگانه خود یعنی ثبات قیمت و حداکثر اشتغال پایدار دست یابد. کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) با تشکیل جلسات منظم برای ارزیابی شرایط اقتصادی و تنظیم ابزارهای سیاست بر این اساس، نقشی اساسی در تنظیم سیاست های پولی ایفا می کند. فدرال رزرو با تأثیر بر در دسترس بودن و هزینه اعتبار، قصد دارد اقتصاد را به سمت مسیر رشد پایدار هدایت کند و در عین حال فشارهای تورمی و نرخ بیکاری را کاهش دهد.

فدرال رزرو علاوه بر مسئولیت های سیاست پولی خود، به عنوان تنظیم کننده و ناظر اصلی سیستم بانکی ایالات متحده عمل می کند. مقرراتی را برای حفاظت از ایمنی و سلامت مؤسسات مالی، حمایت از مصرف کنندگان و حفظ ثبات بخش بانکی وضع و اجرا می کند. از طریق نظارت بر سیستم های پرداخت و تسهیلات وام اضطراری، نقش مهمی در تضمین عملکرد روان بازارهای مالی، به ویژه در مواقع بحران، ایفا می کند. تصمیمات و اقدامات Fed به عنوان محور اصلی سیستم مالی جهانی، بسیار فراتر از مرزهای ایالات متحده بازتاب می یابد و مسیر اقتصاد جهانی را شکل می دهد.

ساختار فدرال رزرو

سیستم فدرال رزرو شامل چندین جزء کلیدی است:

• شورای حکام: در واشنگتن دی سی واقع شده است، شورای حکام متشکل از هفت عضو است که توسط رئیس جمهور ایالات متحده منصوب شده و توسط سنا تایید می شود. رئیس و نایب رئیس از جمله این اعضا هستند و نقش محوری در شکل دادن به سیاست پولی دارند.
• کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC): این کمیته با تعیین نرخ های بهره کوتاه مدت و کنترل عرضه پول از طریق عملیات بازار آزاد، سیاست های پولی را تعیین می کند. این بانک متشکل از هفت عضو شورای حکام، رئیس بانک فدرال رزرو نیویورک و چهار نفر از یازده رئیس باقی مانده بانک است که به صورت چرخشی خدمت می کنند.
• 12 بانک فدرال رزرو: این بانک ها در شهرهای بزرگ ایالات متحده پراکنده شده اند و به عنوان بازوهای عملیاتی سیستم فدرال رزرو عمل می کنند. آنها وظایف بانکی مختلفی را انجام می دهند، مانند پردازش پرداخت ها، نظارت بر بانک های عضو، و اجرای طرح های سیاست پولی.

وظایف

در ادامه بیایید به بررسی وظایف فدرال رزرو بپردازیم:

سیاست پولی: یکی از وظایف اصلی فدرال رزرو تنظیم سیاست های پولی کشور بوده، که از طریق کنترل خود بر عرضه پول و نرخ های بهره، به منظور دستیابی به وظایف دوگانه خود یعنی ثبات قیمت ها و حداکثر اشتغال پایدار است. این کشور ابزارهای سیاستی خود مانند نرخ وجوه فدرال و عملیات بازار باز یا سیاست انقباضی و انبساطی را برای تأثیرگذاری بر فعالیت های اقتصادی تنظیم می کند.

نظارت و مقررات: فدرال رزرو بر موسسات مالی نظارت و تنظیم می کند تا از ثبات و یکپارچگی سیستم بانکی اطمینان حاصل کند. مقرراتی را برای ارتقای ایمنی و سلامت بانک ها، حمایت از مصرف کنندگان و کاهش خطرات سیستمی ایجاد و اجرا می کند.

سیستم های پرداخت: فدرال رزرو نقش مهمی در تسهیل عملکرد روان سیستم پرداخت ایفا می کند. خدمات پرداخت و تسویه مختلفی مانند Fedwire و Automated Clearing House (ACH) را اجرا می کند که امکان انتقال به موقع و ایمن وجوه بین مؤسسات مالی را فراهم می کند.

ثبات مالی: Fed علاوه بر وظایف نظارتی خود، خطرات ثبات مالی را رصد کرده و به آنها رسیدگی می کند. تحقیقات و تجزیه و تحلیل را برای شناسایی تهدیدهای بالقوه برای سیستم مالی انجام می دهد و اقدامات مناسب را برای کاهش آسیب پذیری های سیستمی انجام می دهد.

ابزارهای بانک Fed

فدرال رزرو از چندین ابزار برای اجرای سیاست پولی و دستیابی به اهداف خود استفاده می کند:

عملیات بازار باز: این بانک اوراق بهادار دولتی را در بازار آزاد خریداری و می فروشد تا بر نرخ وجوه فدرال و عرضه کلی پول تأثیر بگذارد.

نرخ تنزیل: این نرخ بهره ای است که بانک ها می توانند مستقیماً از فدرال رزرو وجوه دریافت کنند. با تعدیل نرخ تنزیل، Fed می تواند استقراض و وام بانکی را تشویق یا منع کند.

الزامات رزرو: بانک ها موظفند درصد معینی از سپرده های خود را به عنوان اندوخته نگهداری کنند. با تغییر این ذخایر الزامی، فدرال رزرو می تواند بر میزان پولی که بانک ها می توانند وام دهند، تأثیر بگذارد.

راهنمای رو به جلو: Fed اهداف سیاست پولی آتی خود را از طریق بیانیه‌ها، سخنرانی‌ها و کنفرانس‌های مطبوعاتی به اطلاع عموم می‌رساند که می‌تواند بر انتظارات و رفتار بازار تأثیر بگذارد.

انتقادات و چالش ها وارده به فدرال رزرو

فدرال رزرو علیرغم نقش حیاتی خود در اقتصاد، در طول سال ها با انتقادات و چالش هایی مواجه بوده است. برخی از منتقدان استدلال می‌کنند که سیاست‌های آن می‌تواند نابرابری درآمدی را تشدید کند، سیگنال‌های بازار را مخدوش کند یا در جلوگیری از بحران‌های مالی شکست بخورد. علاوه بر این، دستیابی به دستور دوگانه Fed یعنی ثبات قیمت و حداکثر اشتغال می تواند پیچیده و مشمول معاوضه باشد.

علاوه بر این، فدرال رزرو باید نااطمینانی های مختلف اقتصادی و ژئوپلیتیکی، مانند فشارهای تورم، روندهای اقتصادی جهانی، و تنش های ژئوپلیتیکی را که می تواند تصمیمات سیاست گذاری آن را پیچیده کند، بررسی کند.

تصمیمات مهم مالی فدرال رزرو

فدرال رزرو چندین تصمیم مالی کلیدی می گیرد که پیامدهای مهمی برای اقتصاد ایالات متحده و بازارهای مالی جهانی دارد. برخی از مهمترین تصمیمات عبارتند از:

تصمیمات سیاست پولی: کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC)، نهاد سیاست گذاری پولی فدرال رزرو، به طور منظم برای ارزیابی شرایط اقتصادی و تعیین موضع مناسب سیاست پولی تشکیل جلسه می دهد. FOMC محدوده هدف را برای نرخ وجوه فدرال تعیین می کند، که نرخ بهره ای است که بانک ها با آن ذخایر یک شبه به یکدیگر قرض می دهند. تغییرات در نرخ وجوه فدرال می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای بر هزینه‌های استقراض، تصمیم‌های سرمایه‌گذاری و فعالیت‌های اقتصادی کلی داشته باشد.

برنامه های تسهیل کمی (QE): در پاسخ به رکود اقتصادی یا بحران های مالی، این بانک ممکن است برنامه های تسهیل کمی را اجرا کند. اینها شامل خرید مقادیر زیادی از اوراق بهادار دولتی یا سایر دارایی ها برای تزریق نقدینگی به سیستم مالی و کاهش نرخ بهره بلند مدت است. برنامه‌های QE با هدف تحریک وام‌گیری و هزینه، حمایت از قیمت دارایی‌ها و ارتقای بهبود اقتصادی انجام می‌شوند.

هدایت پیش رو: فدرال رزرو اهداف سیاست آتی خود را از طریق راهنمایی پیش رو به اطلاع عموم می رساند. این راهنمایی بینشی از چشم انداز بانک مرکزی در مورد شرایط اقتصادی، تورم و مسیر احتمالی سیاست پولی ارائه می دهد. فعالان بازار به دقت ارتباطات Fed را برای سیگنال‌هایی در مورد زمان‌بندی و جهت تغییرات نرخ بهره در آینده رصد می‌کنند که می‌تواند بر رفتار سرمایه‌گذاران و انتظارات بازار تأثیر بگذارد.

مدیریت ترازنامه: ترازنامه فدرال رزرو شامل دارایی هایی مانند اوراق بهادار دولتی و اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن و بدهی ها است که عمدتاً به شکل ذخایر نگهداری شده توسط بانک ها می باشد. این بانک ممکن است اندازه و ترکیب ترازنامه خود را از طریق خرید یا فروش دارایی برای دستیابی به اهداف سیاست خود تنظیم کند. مدیریت ترازنامه می تواند بر نقدینگی بازار مالی، نرخ بهره و قیمت دارایی ها تأثیر بگذارد.

نظارت و مقررات بانکی: فدرال رزرو به عنوان تنظیم کننده اصلی بانک ها و موسسات مالی ایالات متحده، مسئول تضمین ایمنی و سلامت سیستم بانکی است. مقررات مربوط به کفایت سرمایه، مدیریت ریسک نقدینگی و حمایت از مصرف کننده را ایجاد و اجرا می کند. تصمیمات مربوط به نظارت و مقررات بانکی می تواند بر ثبات و انعطاف پذیری بخش مالی تأثیر بگذارد.

تسهیلات وام اضطراری: در زمان استرس مالی یا بحران، فدرال رزرو ممکن است تسهیلات وام اضطراری ایجاد کند تا نقدینگی را برای مؤسسات یا بازارهای مشکل دار فراهم کند. این تسهیلات می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، مانند تسهیلات وام اوراق بهادار با پشتوانه دارایی مدت دار (TALF) یا تسهیلات اعتباری فروشنده اولیه (PDCF). تصمیمات وام اضطراری با هدف تثبیت بازارهای مالی و جلوگیری از اختلالات سیستمی است.

سیاست ارتباطی: فدرال رزرو تاکید زیادی بر شفافیت و ارتباط با مردم، بازارهای مالی و سایر سیاست گذاران دارد. تصمیمات مربوط به زمان، محتوا و وضوح ارتباطات می تواند بر انتظارات بازار تأثیر بگذارد، ادراکات سرمایه گذاران را شکل دهد و بر اثربخشی سیاست پولی تأثیر بگذارد.

به طور کلی، تصمیمات مالی فدرال رزرو نقش مهمی در شکل دادن به مسیر اقتصاد ایالات متحده، تأثیرگذاری بر پویایی بازار مالی و حفظ ثبات سیستم مالی جهانی دارد. این تصمیمات بر اساس دستور دوگانه Fed برای ارتقای ثبات قیمت و حداکثر اشتغال پایدار، و همچنین اهداف گسترده تر آن برای ثبات مالی و رشد اقتصادی هدایت می شوند.

جمع بندی

فدرال رزرو سنگ بنای سیستم مالی ایالات متحده است که تأثیر قابل توجهی بر سیاست های پولی، مقررات بانکی و ثبات مالی دارد. فدرال رزرو از طریق عملیات و ابزارهای سیاستی خود به دنبال ایجاد یک محیط اقتصادی باثبات و شکوفا برای رشد و اشتغال پایدار است. علیرغم مواجهه با انتقادات و چالش ها، Fed همچنان در حفظ ثبات و انعطاف پذیری اقتصاد ایالات متحده نقش محوری دارد.